سالروز ولادت رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران

شِـلاب دَیـتـه هِــوا بــی‌جـور هـاکِرده

شِـلاب دَیـتـه هِــوا بــی‌جـور هـاکِرده

شـیـرِه مـیـا مـه چِش رِ کـور هاکِرده

وارش یِـکـسَـر بِـوارِسسه تـه بوردی

کـیله مَشت بَهییه سـرشـور هاکرده

چپونه آخر تش و دی کشنه

چپونـه آخــر تــش و دی کـشـنه

گـالش ره راست سـر سی کشنه

کجه دری تسته راه دره مه چش

مـــره آخـر تـه عـاشـقـی کـشنه

«دهیار بیاید»

تقدیم به دهیاران غیور زحمتکش

14 تیرماه روز دهیار بر همه هشمکاران  پرتلاش در عرصه خدمت رسانی مبارکباد .

شعری طنزگونه تقدیم به دهیاران

«دهیار بیاید»

گر دختر همسایه همی خانه بترشد

یاگاو کسی بهر سگی گاه بترسد

گویند که دهیار کجا مانده بیاید

در مزرعه زارع اگر آب نباشد

برچشم کشاورز جوان خواب نباشد

یاکود گران بحر زمین ناب نباشد

گویند که دهیار کجا مانده بیاید

همسایه اگر نصفه شبی ناله دهد سر

درخرمن یک زارع اگر سر بکشد خر

یا کوچه خیابان بشود بین کسی شر

گویند که دهیار کجا مانده بیاید

یارانه یک شخصی اگر دیر بریزند

یا عیدی یک بنده خدا را که نریزند

یا عده معدودکه با دود مریضند

گویند که دهیار کجا مانده بیاید

یک شخص کشاورزی اگر دیم بکارد

باران الهی اگه یک سال نبارد

چوپانی اگر گله به غیری بسپارد

گویند که دهیار کجا مانده بیاید

ته فانوسی که سوسو کندِه شوشو

تـه فـانـوسی کـه سـوسـو کندِه شوشو

مِـن اون وامِـه کِـه دودو کِندِه شوشو

تِه چِشِ سو، مه چِش ره تَش بزوئه

همینسته مِــه دل تـــو کِندِه شـوشـو

نواجش...

نواجش...

مه #دل ورفه کلو بییه پسرجان 

نمویی #چش بیخو بییه پسرجان 

ته بوردن بوردنا مه #بموندستن 

#بمیرم دل کهو بییه پسر جان   

توسته #لله_وا زمبه پسر جان 

شه #دله تششه وا زمبه پسر جان 

چشه #اسری دیمه سر روش کشنه

#دل غرصه ره جا زمبه پسر جان 

تسته #برمه واره کمبه پسر جان 

#دل_درده چاره کمبه پسر جان 

#نماشون که وونه تنگ گیرنه مه دل 

ته #عکسه نظاره کمبه پسر جان

ته #پیراهنه بو کمبه پسر جان   

بیستایی #دل له خو کمبه پسر جان 

ته #عکس ره اشمبه من برمه کمبه 

همینتی #روزه شو کمبه پسر جان

همدم دیرینه ما

در سوگ خورشید

در سوگ خورشید

تا چهره ی خورشید تو در خاک نقاب است 

دنیـا همه جـا تیره و تاریـک و خراب است 

تنهـا نــه فقـط سـوخـت دل مـن ز فـراقــت 

دل های بسی پیر و جوان از تو کباب است 

رفتی چو ملک غرقه ی در چشمه ی عذبی 

از سوگ فراقت همه جانها به عذاب است 

شادی و خوشی دفن شد همراه تو در خاک 

هـرجـا نشان از خنده بود نقش سراب است 

مــاه بــی رخ تــو مــیــل نـدارد کـه بتابـد 

دیــگــر چـه دلیل تـابش بـر آفتـاب است 

گلهــا همه دارنـد زکـمـی عـمـر شکایـت 

آخر دگر این گل صفتان را چه شتاب است .

شعری از برادر گرامی آقای سید خلیل جبارفلاحی در سوگ مرحوم حجه الاسلام حاج سید لطف الله جباری

منبع: کانال روستای متکازین بهشهرmetkazin_ir@

آیت عظمای حق

گرامیداشت ولادت حضرت ایت الله جباری(ره)